Za najlepszą gatunkowo porcelanę powszechnie uznaje się tę, która jest robiona ręcznie. Wbrew pozorom odróżnienie porcelany będącej rękodziełem od tej wytwarzanej masowo, przez fabryczne maszyny, jest stosunkowo prostym zadaniem. Różnica polega przede wszystkim na grubości ścianek. Ręcznie wytwarzana porcelana jest bardzo lekka i ma bardzo cienkie, prześwitujące ścianki. Im cieńsza, tym jest bardziej przezroczysta i przepuszcza więcej światła. Nie oznacza to jednak, że taka porcelana jest miękka, ponieważ bardzo często wypalana jest w większej niż zazwyczaj temperaturze, co skutkuje większą twardością pokrywającego ją szkliwa. Kolejną właściwością drogiej porcelany jest ręczne zdobienie, zazwyczaj za pomocą odpornych na ścieranie farb szkliwnych. Im więcej detali, tym zastawa będzie droższa. Warto również pamiętać o fakturze naczyń lub ozdób i ich kolorze. Faktura powinna być gładka i jednolita, bez jakichkolwiek plamek i nakłuć. Kolor powinien być biały lub kremowy – każde odstępstwo od tej normy oznacza, że w procesie produkcji kwarc zastąpiono tańszą glinką. Za wyjątkowo cenną uważa się porcelanę tworzoną z bardzo trudnej do wytworzenia barwionej masy. Najlepszą i najcenniejszą porcelanę tworzy się w Niemczech w Miśni i w duńskiej Royal Copenhagen. Wśród polskich producentów prym wiedzie Ćmielów.